Buiten-beeld - Zoeken

Beeld dat je naar buiten brengt



		Advanced search >>		English Nederlands

Zoeken

Zoeken:

Exact zoeken:

Zoek op kleur:

Bestel deze foto

Voeg toe aan lightbox

Lightbox aanmaken

Toon exif info

Terug naar zoekresultaat

Breedte/ Hoogte: 4368x 2912 Pixels

Bestandsgrootte: 11860.37 KB

Afdrukgrootte: 37.1x24.6 CM @300DPI

Deze foto kan ook in grotere formaten worden besteld. Neem hierover contact met ons op.

Foto ID:

148821

Naam:

schipbeek

Categorie:

Cultuur (landschappen)

Fotograaf:

Sjon Heijenga

Opnamedatum:

2011-07-25

Lokatie:

nederland deventer overijssel

Beschrijving:

25 juli 2011; De watergentiaan (Nymphoides peltata) is een plant uit de watergentiaanfamilie (Menyanthaceae). De plant komt van nature voor in Noordwest-Europa. Het is een overblijvende waterplant. De plant groeit in 25-80 cm diep water. De watergentiaan lijkt op een waterlelie, maar er zijn enkele duidelijke verschillen. De bladvorm, ingesneden hartvormig, lijkt er het meest op, maar is bij de watergentiaan veel kleiner dan bij een waterlelie. Ook is de onderzijde vaak rood aangelopen. De plant behoort tot dezelfde familie als van het waterdrieblad (Menyanthes trifoliata). De ondergedoken bladeren zijn meer spatelvormig. De onderwater delen van de plant hebben op 'pukkels' lijkende groepen cellen, die voedsel uit het water opnemen. De gele (soms witte) bloemen hebben gekartelde kroonbladen en wijken hierdoor sterk af van een waterlelie. De bloemen staan op een 5-10 cm hoog steeltje boven het water, vaak in kleine groepjes. De bloeitijd loopt van juli tot augustus, soms tot de eerste helft van september. De bloemen zijn eendagsbloemen: na een dag trekt de plant de bloemen weer onderwater en stuurt nieuwe knoppen naar boven de oppervlakte. Hierdoor blijft de plant vrij lang bloeien. De verspreiding vindt allereerst plaats via de wortelstokken. Deze dunne wortels kruipen tot 80 cm diep over de bodem. De jonge plantjes die hieraan ontstaan, laten los en drijven naar de oppervlakte van het water. In het midden van Nederland en ook in delen van België komt de plant vrij regelmatig voor. Waar de plant voorkomt, breidt deze zich vaak sterk uit. In Europa komt ze verspreid over een vrij groot gebied voor. Leliekevers kunnen veel schade aanrichten, hiernaast is de plant voedselplant voor verschillende soorten slakken, die het vooral op jonge delen van de plant voorzien hebben. De watergentiaan vormt een heel decoratieve plant in middelgrote tot grote tuin-en parkvijvers. Voor kleine vijvers is de plant niet of minder geschikt, doordat de plant kan gaan woekeren en in een kleine ruimte anderen kan verdringen. Een vijvermand kan daar een gedeeltelijke oplossing zijn, doordat de plant slecht tegen vorst kan. Haal de vijvermand in de winter binnen, de wortels sterven dan in een ondiepe vijver tijdens sterke vorst af. In grote vijvers met een dikke modderlaag legt ze het vaak af tegen de gele plomp. Na een goede schoonmaakbeurt van de bodem komt de watergentiaan vaak weer als eerste terug, doordat de wortels zo in de bodem verspreid zijn. 25 juli 2011; De watergentiaan (Nymphoides peltata) is een plant uit de watergentiaanfamilie (Menyanthaceae). De plant komt van nature voor in Noordwest-Europa. Het is een overblijvende waterplant. De plant groeit in 25-80 cm diep water. De watergentiaan lijkt op een waterlelie, maar er zijn enkele duidelijke verschillen. De bladvorm, ingesneden hartvormig, lijkt er het meest op, maar is bij de watergentiaan veel kleiner dan bij een waterlelie. Ook is de onderzijde vaak rood aangelopen. De plant behoort tot dezelfde familie als van het waterdrieblad (Menyanthes trifoliata). De ondergedoken bladeren zijn meer spatelvormig. De onderwater delen van de plant hebben op 'pukkels' lijkende groepen cellen, die voedsel uit het water opnemen. De gele (soms witte) bloemen hebben gekartelde kroonbladen en wijken hierdoor sterk af van een waterlelie. De bloemen staan op een 5-10 cm hoog steeltje boven het water, vaak in kleine groepjes. De bloeitijd loopt van juli tot augustus, soms tot de eerste helft van september. De bloemen zijn eendagsbloemen: na een dag trekt de plant de bloemen weer onderwater en stuurt nieuwe knoppen naar boven de oppervlakte. Hierdoor blijft de plant vrij lang bloeien. De verspreiding vindt allereerst plaats via de wortelstokken. Deze dunne wortels kruipen tot 80 cm diep over de bodem. De jonge plantjes die hieraan ontstaan, laten los en drijven naar de oppervlakte van het water. In het midden van Nederland en ook in delen van BelgiÃ« komt de plant vrij regelmatig voor. Waar de plant voorkomt, breidt deze zich vaak sterk uit. In Europa komt ze verspreid over een vrij groot gebied voor. Leliekevers kunnen veel schade aanrichten, hiernaast is de plant voedselplant voor verschillende soorten slakken, die het vooral op jonge delen van de plant voorzien hebben. De watergentiaan vormt een heel decoratieve plant in middelgrote tot grote tuin-en parkvijvers. Voor kleine vijvers is de plant niet of minder geschikt, doordat de plant kan gaan woekeren en in een kl

Zoekwoorden:

>> Zoek op aangevinkte zoekwoorden

>> Verfijn zoekresultaten met advanced search

Foto kleurenpalet:

15%

14%

10%