Beeld dat je naar buiten brengt
Advanced search >>
English
Nederlands
Beeldbank & Login
Login
Foto-categorieën
Recente foto's
Fotografen
Registreren
FAQ
Zoeken
Showcase
Contact
Over Buiten-beeld
Zoeken
Sort by:
Upload date
Date
Best match
Resolutie
Items per pagina:
30
48
96
Zoeken:
Exact zoeken:
Zoek op kleur:
Tolerance:
Normal
Bestel deze foto
Voeg toe aan lightbox
Lightbox aanmaken
Toon exif info
Terug naar zoekresultaat
Breedte/ Hoogte:
4288x 2848 Pixels
Bestandsgrootte:
7783.19 KB
Afdrukgrootte:
36.3x24.1 CM @300DPI
Deze foto kan ook in grotere formaten worden besteld. Neem hierover contact met ons op.
Foto ID:
100945
Naam:
Wachten op de rode wouwen in het 'red kite feeding station' in Rhayader; Waiting for the red kites in the 'red kite feeding station' in Rhayader
Categorie:
Natuurbeleving en Natuurrecreatie
Fotograaf:
Bendiks Westerink
Model Release:
Geen model release beschikbaar
Opnamedatum:
2010-07-09
Lokatie:
wales
rhayader
Beschrijving:
Wachten op de rode wouwen in het 'red kite feeding station' in Rhayader
Zoekwoorden:
verrekijker
observatiehut
schuilhut
red kite feeding station
rode wouw voeder station
rhayader
zomer
boerenland
wales
>> Zoek op aangevinkte zoekwoorden
>> Verfijn zoekresultaten met advanced search
Foto kleurenpalet:
22%
15%
14%
11%
10%
9%
7%
7%
4%
2%
Aanvullende informatie:
Op doortocht in Wales kwam ik langs het 'Red kite feeding station'. Met de rode wouw in Wales ging het heel slecht (met een dip in de zestiger/zeventiger jaren van enkele tientallen broedparen). Dit was de reden dat er destijds is begonnen met bijvoeren. Al snel hadden de rode wouwen door waar je de mosterd haalt (in dit geval slachtafval) en op deze plekken verzamelden zich steeds meer vogels. Momenteel gaat het weer een stuk beter met de wouwen in Wales en zijn er weer enkele honderden broedparen. Maar op de plek waar de wouwen gevoerd worden was het een heuse attractie geworden om op een vast tijdstip van de dag te komen kijken naar de wouwen die op het voer afkomen. De plaatselijke boer had gezorgd voor uitkijkhutten en een bezoekerscentrum met informatie. Kortom, het was een uitje geworden voor iedereen die geïnteresseerd is in roofvogels (en wie is dat nu niet?). Op doortocht naar Snowdonia kwam ik er praktisch langs, dus besloot ik er een tussenstop aan te wagen. Natuurlijk om de rode wouwen te fotograferen, maar ook om het fenomeen 'bird feeding station' eens wat nader te bekijken. De plek vinden was niet moeilijk. Langs de hoofdweg stonden keurig bordjes met 'red kite feeding station'. Nadat ik het erf opreed werd ik door een meneer met een oranje hesje keurig een parkeerplekje gewezen. Het leek verdacht veel op een bezoek aan de dierentuin. Ik was ruim op tijd, dus besloot ik nog een beetje rond te kijken, voordat ik zou beslissen welk hutje ik zou nemen. Je had namelijk verschillende smaakjes. Vier pond voor het klootjesvolk: een gewone plek in de hutten (beneden). Het hogere niveau (zeg maar de eretribune) was ingericht voor fotografen, met plekjes van 10 of 20 pond (afhankelijk van het uitzicht). Omdat het leven kort is, besloot ik voor de duurste plek te gaan. Na mezelf geïnstalleerd te hebben kon het feest beginnen. Het aantal wouwen in de lucht en het aantal mensen in de hutjes nam gestaag toe toen de klok richting 3 uur kroop (dat is het moment van dagelijks voeren). Opmerkelijk hoe de wouwen dit doorhebben. Het lijkt erop of ze gewoon kijken naar het aantal mensen dat toestroomt om te weten hoe laat het is! Ondertussen begon ik me al wat te ergeren aan het luidruchtige praten van sommige bezoekers. Sommige presteren het zelfs om gewoon naast de hutten de gaan staan praten. Maar goed, de wouwen waren blijkbaar wel wat gewend, dus die kwamen gewoon op het vastgestelde tijdstip. En wel met een stuk of honderd tegelijk! Wouw, wat een gezicht. Opmerkelijk was dat ze niet op de grond gingen zitten. Al het vlees werd vanuit de lucht opgepikt. Ondertussen klikte ik er vrolijk op los op mijn dure plekje (voordeel daarvan was dat ik alleen zat). De mensen in de hutjes kletsen vrolijk verder. Als fotograaf heb je natuurlijk nooit tijd teveel, dus ik bleef zo lang mogelijk (tot 5 uur). Tegen die tijd waren alle bezoekers al lang weer weg, maar bleven de wouwen komen. Het licht werd mooier en mooier, de hutten werden leeg en mijn kaartje vol. Op de terugweg nog even een overzichtsplaatje gemaakt van het fenomeen. Wel een bijzondere manier van recreëren bij de boer. Misschien iets voor de armlastige Nederlandse veehouder? Wat te denken van 'buizerd voeder station' of 'slechtvalk voeder show'? Allemaal mogelijk en volgens mij lucratiever dan 'kamperen bij de boer'.
©
Buiten-beeld
2007-2021 | Developed by
PiXFACTORY
&
Zygomatic
Algemene voorwaarden
|
Login Fotografen